Απολογισμός της Προέδρου για το 2009 Σύλλογός μας τιμά τον Διονύσιο Σολωμό Οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ο Απόδημος Ελληνισμός
Ο καιρός στην Ζάκυνθο |
|
||||
|
Ζακυνθινά ήθη και έθιμα
Τι τρώγαμε στις γιορτές.... Εφέτος αποφασίσαμε να θυμηθούμε τη έτρωγαν οι παλιοί Ζακυνθινοί στις γιορτές. Βέβαια πολλές φορές τα διάφορα χωριά είχαν τα δικά τους ιδιαίτερα φαγητά όπως για παράδειγμα στο Μαχαιράδο, της Αγίας Μαύρας, έφτιαχναν πάντα το περίφημο Μαχαιραδαίικο στιφάδο και το φτάζιμο (ψωμί ζυμωμένο με ιδιαίτερο τρόπο, νόστιμο και μοσχοβολισμένο ) και στο Παντοκράτορα (Πισινόντα όπως τον ξέρουμε οι παλιοί ) της Παναγίας, την επόμενη μέρα του Πάσχα έτρωγαν κρέας με πράσα και σέλινο. Εμείς όμως θα περιγράψουμε τι έτρωγαν οι περισσότεροι αυτές τις μέρες. Βέβαια οι περισσότεροι από εμάς κρατάμε ακόμα πολλές από αυτές τις συνήθειες γιαυτό θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη τρώμε.
Πρωτοχρονιά: Τρώμε κοτόπουλα γεμιστά και κατά προτίμηση κόκορα για γούρι.
Θεοφανίων: (Του Φωτόνε όπως συνηθίζουμε να το λέμε στη Ζάκυνθο) Τρώμε σούπα αυγολέμονο ( την φτιάχνουμε με 2 η 3 κρέατα μαζί, για να γίνει νόστιμη με βοδινό, γαλόπουλο και χοιρινό )
Κυριακή του Ασώτου (Γουρουνοκυριακή όπως συνηθίζουμε να τη λέμε στη Ζάκυνθο).Τρώμε Γουρουνόπουλο ψητό στο φούρνο με πατάτες και μακαρόνια. Επίσης τη Γουρουνοκυριακή τρώμε και μαντολάτο.
Τσικνοπέμπτη: Τρώμε αρνί φρικασέ με ρύζι.
Κυριακή των Αποκρεώ ( Τις Αποκρές όπως συνηθίζουμε να τη λέμε στη Ζάκυνθο).Τρώμε αρνί με αντίδια η μαρούλια αυγολέμονο και μαντολάτο.
Κυριακή της Τυροφάγου (της Τυρινής όπως συνηθίζουμε να τη λέμε στη Ζάκυνθο ) μαζί με το φαγητό μας τρώμε τυρί, φρέσκα μυζήθρα και οπωσδήποτε στο τέλος ρυζόγαλο.
Καθαρή Δευτέρα (αρχή της Σαρακοστής ) Τρώμε Λαγάνα το αφούσκωτο τραγανό ψωμί με το πολύ σουσάμι και σαρακοστιανά δηλαδή νηστίσιμα όπως ταραμά , ελιές, τουρσί, χταπόδι και πάντα χαλβά.
Ευαγγελισμού - 25η Μαρτίου: Τρώμε ψάρια η μπακαλάο πάντα μαζί με σκορδαλιά (αλιάδα) τη συνταγή της σκορδαλιάς (αλιάδας) την είχαμε στο περσινό μας ημερολόγιο, αλλά επειδή εφέτος βάζουμε και τις ημέρες που τρώγεται η σκορδαλιά την ξαναβάζουμε.
Των Βαΐων (του Βαγιώνε όπως συνηθίζουμε να τη λέμε στη Ζάκυνθο ) : Τρώμε ψάρια η μπακαλάο πάντα μαζί με σκορδαλιά (αλιάδα).
Μεγάλη Παρασκευή: Την ημέρα αυτή, επειδή είναι η πιο θλιμμένη ημέρα του χρόνου δεν στρώνουμε τραπέζι και δεν καθόμαστε να φάμε όλοι μαζί. Τρώμε κουκιά χωρίς λάδι αλλά μόνο με ξίδι και βέβαια αλλά φαγητά νυστήσιμα.
Μεγάλο Σάββατο: Τρώμε διάφορα νηστίσιμα όπως ταραμά, καλαμαράκια, σαλάτες, αλλά πάντα ελαφρά, διότι περιμένουμε το βράδυ μετά την Θεία Ανάσταση που θα φάμε τα κόκκινα αυγά το τσιλίκουρδο, το σγατζέτο το τυρί και το χοιρομέρι μαζί βέβαια με όλα τα άλλα που είναι εμπλουτισμένο το Αναστάσιμο τραπέζι του Μεγάλου Σαββάτου.
Πάσχα: Τρώμε σούπα αυγολέμονο ( την φτιάχνουμε με 2 η 3 κρέατα μαζί, όπως και των Θεοφανείων ) . Σερβίρουμε βέβαια και πολλά άλλα ωραία φαγητά, γιατί το Πασχαλινό τραπέζι είναι εορταστικό και πολύ χαρούμενο.
Της Παναγίας: Την επόμενη μέρα του Πάσχα: Τρώμε ψητό αρνί στο φούρνο.
Παραμονή Χριστουγέννων: Μαζευόμαστε όλοι γύρω από το τραπέζι που στη μέση έχει την Χριστουγεννιάτικη κουλούρα. Την κόβουμε με μεγάλη επισημότητα, κατάνυξη και πειράγματα για το ηβρεμα και αφού πάρει ο καθένας το κομμάτι του, τρώμε βραστό μπρόκολο με λεμόνι και λάδι, ελιές και κουλούρα. ( Περιγράφουμε πως, πιο κάτω)
Χριστούγεννα: Τρώμε βραστό γαλόπουλο αυγολέμονο και τρίβουμε πάνω πολύ Ζακυνθινό τυρί. Σερβίρουμε βέβαια και πολλά άλλα ωραία φαγητά, γιατί το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι είναι το μεγαλύτερο εορταστικό και οικογενειακό τραπέζι της χρονιάς.
Τελετουργικό των εορτών....
Το τελετουργικό των Θεοφανείων Την παραμονή των Θεοφανείων στολίζουμε τα εικονίσματά μας με πικρονέρατζα (πικρά πορτοκάλια) και περνάει ο παπάς και μας Αγιάζει τα εικονίσματα και το σπίτι. Την άλλη μέρα, τα Θεοφάνεια, πάμε όλοι στην εκκλησία με φούντες πορτοκάλια. Τα αφήνουμε πάνω στο πάρκο. Στην λειτουργία ο πάπας, κάνει τον Αγιασμό, βαφτίζει τα πορτοκάλια και Αγιάζει τους ανθρώπους, ραντίζοντας τους με Αγιασμό, μετά από τη λειτουργία βουτάμε τα πορτοκάλια μέσα στον Αγιασμό, τα Αγιάζουμε και τα παίρνουμε σπίτι μας μαζί με λίγο αγιασμό που βάζουμε στα μπουκάλια και η στα ποτήρια που έχουμε φέρει μαζί μας . Το μεσημέρι ο Δεσπότης παίρνει το σταυρό και μαζί με τους παπάδες, τους ψαλτάδες και την μουσική κατεβαίνει στο λιμάνι όπου Αγιάζει τα νερά. Μερικοί άνθρωποι βουτάνε τα μαντίλια τους στη θάλασσα και πλένουνε τα μάτια τους. Μετά γυρίζουμε όλοι στα σπίτια μας όπου μας περιμένει η αλιάδα μαζί βέβαια με τα ψάρια και το μπακαλάο. Σπουδαία λεπτομέρεια. Την παραμονή χρησιμοποιούμε πίκρα πορτοκάλια και των Θεοφανείων γλυκά. Αυτό συμβολίζει ότι όπως αλλάζουν τα πορτοκάλια έτσι αλλάζει και η ζωή μας μετά τη βάπτιση.
Το τελετουργικό της κοπής της Χριστουγεννιάτικης κουλούρας. Την παραμονή των Χριστουγέννων όλη η οικογένεια μαζευόμαστε γύρω από το τραπέζι που στη μέση έχει την κουλούρα με το ίβρεμα, ένα δοχείο για να ανάψουμε φωτιά κρασί και λάδι. Σε ένα ποτήρι βάζουμε κρασί και λίγο λάδι. Ανάβουμε τη φωτιά και όλοι μαζί κρατάμε την κουλούρα πάνω από τη φωτιά και λέμε το τροπάριο (Η γέννηση σου Χρηστέ ο Θεός υμών ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως εν αυτής γάρ ζην τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο. Σε προσκυνεί το ήλιον της δικαιοσύνης και σε γιγνώσκει εξ ύψους ανατολής Κύριε Δόξασοι) ο μεγαλύτερος της οικογένειας χύνει σταυρωτά το κρασί και το λάδι που έχει στο ποτήρι επάνω στην κουλούρα. Όταν τελειώσουμε κατεβάζουμε την κουλούρα και ο μεγαλύτερος άντρας της οικογένειας την κόβει σε τόσα κομμάτια όσα είναι τα μέλη της οικογένειας συν δύο και αρχίζει να τα μοιράζει: Το πρώτο του Χρήστου, το δεύτερο του φτωχού και μετά στην οικογένεια αρχίζοντας από τον μεγαλύτερο έως τον μικρότερο. Οποίος βρει το ίβρεμα θα είναι ο τυχερός της χρονιάς. Μετά αρχίζουμε όλοι χαρούμενο η με λίγη γκρίνια οι μικροί που δεν βρήκαν το ίβρεμα και τρώμε την κουλούρα, τα μπρόκολα και τις ελιές.
Σύντομα περισσότερα.... |
|||||
|
|
